Homestaying

Hallo iedereen, terwijl de meeste van jullie (met mooi weer) Reusel kermis aan het vieren zijn, zitten wij nog lekker in Indonesië. Ons laatste verhaal eindigde in Jakarta, waar we niet zo kapot van waren, maar dat is de laatste week ruimschoots goedgemaakt op west-Java!

Jakarta - Cianjur

Normaal gesproken zou hierboven enkel Cianjur staan, de plaats waar we naartoe zijn gegaan na Jakarta. Toch willen we de weg van Jakarta naar Cianjur nog even kort beschrijven: "wat een totale chaos!" We vertrokken in de ochtend vanuit Jakarta voor een rit van ongeveer 150 km. Het was zondag, dus wij dachten dat het wel lekker rustig op de weg zou zijn. Het omgekeerde bleek het geval te zijn, op zondag pakt blijkbaar iedereen in de omgeving van Jakarta zijn scooter of auto en gaat lekker rondtouren. Tsja touren is dan nog een rustige uitdrukking, het is meer een mix van racen in en rondom een file waarin spookrijden getolereerd wordt door de politie omdat er waarschijnlijk niet genoeg asfalt is. Qua verkeer is Indonesië de koning, ben je hier geweest dan kun je echt niet meer stellen dat Nederland een fileprobleem heeft. De 150 km die we afgelegd hebben zijn we niet boven de 50 km per uur uitgekomen.

Cianjur

Vanuit Jakarta hadden we besloten om een homestay te regelen, dit houdt in dat je bij mensen thuis verblijft en zo wat meekrijgt van de lokale leefwijze. Deze homestays liggen niet in toeristische gebieden. De toerist is hier de attractie en iedere local zwaait naar je en roept: Bule! Dat betekent Blanke/Witje/Toerist/Westerling, maar dan nog wel op een redelijke positieve manier. :)
In Cianjur bleek de homestay best groot te zijn, we verbleven met 3 Nederlanders en 1 Belg bij een familie. Dit was een gezellig groepje en we hebben met deze mensen 2 dagen allerlei activiteiten onderomen. Zo zijn we naar een floating village geweest waar de mensen leven op het water, als een soort vissers. Ook zijn we de jungle in gegaan voor een hinking tocht en hebben we een vallei bezocht met Sawa's (rijstvelden) en watervallen. Dennis was hier zo van onder de indruk dat hij lopend
foto's aan het maken was en vervolgens in een Sawa terecht kwam. Gelukkig hadden we een goede gids bij die zijn verwondingen direct met wat lokale kruiden "genas".

Garut

Na onze homestay in Cianjur (wat ons goed was bevallen) besloten we nog een homestay te doen, maar dan in de omgeving van Bandung. Bandung is een stad die 300 km van Jakarta ligt en waar wij ons een avondje prima vermaakt hebben.
Dennis had van een oud-collega een mailadres gekregen van een gids, Deddy. We konden bij zijn familie thuis verblijvenin een kampung (dorp) bij de stad Garut, van waaruit Deddy tevens excursies (o.a. actieve vulkaan) regelde als gids. Het bleek dat onze vorige homestay nog vrij luxe was vergeleken met die van Deddy, hier hadden we helaas geen douche. Echter daar maal je niet echt om als je bij een familie thuis zit en merkt in wat voor (voor ons) primitieve omstandigheden deze mensen leven en daar ook nog eens super tevreden mee zijn.
De excursies en de dagen die we doorgebracht hebben bij deze familie hebben wij als geweldig ervaren. Deze mensen zijn heel verschillend vergeleken met ons egoïstisiche westerlingen. Ze denken in eerste instantie aan hun familie, dorp, streek, vrienden, mensen die ze niet kennen en als laatste pas aan zichzelf. Ook denken ze heel anders over dingen die gebeuren en over geneeswijze. Voorbeeldje: het had al een lange tijd niet geregend en Deddy wist 100% zeker dat de overheid dit had geregeld via zwarte magie en dat het daarom niet regende. Uuuh tsja, dan ga je hem niet uitlachen, ook niet toen het twee dagen later wel regende. Het tweede voorbeeld volgt onder de volgende afschuwelijke kop..

Ziek zijn

Deze kop hadden we liever niet geschreven, maar het moet.. Op een van de dagen van onze homestaying hebben we waarschijnlijk een pot thee gedronken van leidingwater dat niet goed gekookt was. Bij Deddy thuis werd er thee gezet onder een vuurtje (ja, hier hebben ze nog geen inductie) en wij denken dat we hier heeeeeeel erge buikgriep van gekregen hebben. We zullen er niet teveel woorden aan vuil maken, maar de eerste nacht van ons ziek zijn was een hel. Langs alle gaten ging het eruit, met een vaart en hoeveelheid waar je u tegen zegt. Wel gezellig om 's-nachts naast elkaar te staan kotsen in de buitenlacht en elkaar verdringen bij de wc (gat in de grond). Ow ja het voorbeeld over geneeswijze: Deddy voelde zich zo schuldig dat we ziek waren, dat hij de plaatselijke dokter liet aanrukken. Een dokter is hier echter een medicijnman. Tegen zulke goede bedoelingen konden we natuurlijk geen nee zeggen. Dat hij ons ging insmeren met een mix van limoen, een soort spinazie en ander groen spul, kun je dan ook niet meer wijgeren. Ook leuk dat je dan geen douche hebt en de volgende ochtend met datzelfde spul op je lichaan de trein in moet naar Yogya.. (heb medelijden voor de mensen in onze omgeving)

Yogyakarta

Inmiddels zijn we alweer twee volle dagen in Yogya en hebben nog niets van de stad gezien, alleen in bed liggen en naar de WC rennen. We hopen vandaag weer eens wat te gaan ondernemen. Eerst maar eens ergens luiers gaan kopen..

Voor degene die nog Reusel kermis gaan vieren,heel veel plezier!

Groetjes uit Indonesië!