Manilla (en omstreken) & Palawan
Blijf op de hoogte en volg Dennis
31 Oktober 2012 | Filipijnen, El Nido
Goedemorgen deze keer vanuit El Nido, Palawan. We typen dit verhaaltje vanuit het zeer relaxte 'Art Café' hier. We gaan weer even terug in de tijd om jullie te berichten over onze belevenissen van de afgelopen periode. El Nido heeft enkel tussen 18:00 en 06:00 stroom en slechte internetverbindingen, daarom duurde het wat langer om een nieuw verhaaltje te plaatsen.
Manilla regio
Vanuit Australië landde we in Manilla, de hoofdstad van de Filipijnen. We hadden een hotel geregeld in de wijk Makati, de beste wijk waar je kunt vertoeven als toerist. We hebben Manilla een beetje verkend, veel Jeepney's (hippe BBA bussen), tricycles (zijspanmotortaxi, met achterop 'Jesus loves you') , shoppingmalls, mensen, enz.. Wederom een stad in Zuid-oost Azië, maar ze zijn wel allemaal anders en je verveelt je er geen moment. Manilla is misschien wel de armste stad die we gezien hebben tijdens onze trip. De verschillen tussen de rijke en arme wijke zijn enorm. Makati lijkt erg westers (vooral Amerikaans), terwijl andere wijken gewoon sloppenwijken zijn. Ook kom je hier en in de rest van de Filipijnen (te) veel westerse mannen op leeftijd tegen met een jonge Filipijnsen vrouwen. Vaak is het leeftijdsverschil tussen de 40 en 50 jaar en krijgen wij er een beetje de kriebels van..
Vanuit Manilla besloten we Coregidor te bezoeken, een eiland voor de kust van Manilla waar tijdens de tweede wereld oorlog Amerikanen en Filipijnen de verdediging voerden tegenover de Japanners. Op en rondom dit eiland zijn zeer veel slachtoffers gevallen aan beide kanten. Wel indrukwekkend om allemaal te zien en veel historie, het wat echter wel wat authentieker gemogen volgens Dennis, wat dat ook mag betekenen.. ;)
Na ons bezoek aan Corregidor wilden we eigenlijk mount Pinatubo gaan beklimmen. Echter de bedragen die ze daar voor vragen vanuit Manilla zijn zo hoog, dat was ons teveel. Op eigen houtje kon ook, echter waren we 'short on time', dus dat gingen we niet redden. De volgende dag hadden we vanuit Clark/Angeles (plaats boven Manilla) een vlucht naar Palawan. We besloten om maar een dagje Angeles mee te pikken. Mensen, doe dit niet! Wij dachten dat het in Manilla al erg gesteld was met de oude westerse toerist en het jonge grietje, maar hier zie je niets anders! Alleen maar hoeren, jonge Filipijnse chicks en oude grijze westerse mannen met een te dikke bierbuik. Dennis kreeg enorm veel aandacht toen we daar door de straten slenterden, hij mocht overal gratis naar binnen, wat een gastvrijheid!
Palawan
Onze vlucht vanuit Manilla kwam aan in Puerto Princesa, de hoofdstad van de provincie Palawan. Palawan is een langgerekt eiland aan de zuid-west kant van de Filipijnen. Het is het minst ontwikkelde deel van de Filipijnen, er wonen weinig mensen, er is veel heeel veel oerwoud en de zee is aan alle kanten te vinden. We besloten om één dag in Puerto blijven voor wat sightseeing in de regio. Dus wij scooter huren en rondtouren maar. Niet heel moeilijk, ze hebben hier vaak maar één grote doorgaande weg, dus verdwalen is lastig. Tijdens het sightseeing was het indrukwekkendste de open gevangenis die we bezocht hebben. Hier worden low, medium en high prisoners in een soort open gebied bij elkaar gezet, zo van jullie krijgen 30 hectare mooi land, maak er maar het beste van! We hebben 3 bewakers gezien en verder mogen de gevangen zich vrij begeven in dit grote gebied. Ze hebben zelfs een recreatie natuurzwembad! Je kunt je wel voorstellen, als die lui vrijkomen willen ze nooit meer weg. Naast de 'vrije' gevangen zijn er ook nog wat die vastzitten in een gesloten ruimte, daar zijn we even gaan kijken, echter kregen we een beetje het gevoel van aapjes kijken. Ze vroegen aan ons om sigaretten te kopen, zodat zij deze sigaretten konden uitdelen onder de gevangen. Huh!?
Vanuit Puerto zijn we met de bus naar El Nido gegaan. Wat een route en wat een weg! De rit duurt ongeveer 7 uur en je rijdt recht door de zeer groene jungle naar het noorden van Palawan. Ken je die reclame van Emirates dat er zo'n gast in een bus instapt en daar langs een andere reiziger plaats neemt? Die moet hier opgenomen zijn. De laatste 3 uur van de busreis gaan over een dirtroad, echt comfortabel is dat niet, maarja dat neem je op de koop toe. Aangekomen in El Nido was het deze reis helemaal waard! Wat een mooi kustplaatsje, met een relaxete sfeer! Je hebt er limestone rotsenformaties zoals in Thailand, alleen dan mooier. Dennis besloot in El Nido zijn duikbrevet te halen (SSI Open Water) en hij is geslaagd! Dennis vond het vond het geweldig, ondanks wat ruige omstandigheden onder water. Janneke heeft ondertussen in El Nido wat nieuwe vrienden gemaakt uit Duitsland en Noorwegen. Samen hebben ze een banka-boottrip gemaakt die bestond uit kayakken op de oceaan langs mooie rotsen, barbequen op een verlaten strandje, zwemmen in het heldere water en ja hoor het is gebeurd, Janneke heeft gesnorkeld! De laatste dag hebben we afgesloten in de lokale club hier (Asylium), nu dus met een beperkte kater dit verslagje typen...
Vanuit El Nido wilden we eigenlijk door naar Coron, echter een cycloon boven zee gooide roet in het eten, dus moeten we vandaag weer terug met de bus naar Puerto Princesa om daar een vlucht naar Cebu te pakken. De plannen zijn om naar Bohol te gaan. Pin ons echter nergens op vast, in de Filipijnen ben je afhankelijk van heel veel factoren om op de juiste plaats van bestemming terecht te komen en het neemt heel veel tijd in beslag. (We are running out of time you know) ;)
Manilla regio
Vanuit Australië landde we in Manilla, de hoofdstad van de Filipijnen. We hadden een hotel geregeld in de wijk Makati, de beste wijk waar je kunt vertoeven als toerist. We hebben Manilla een beetje verkend, veel Jeepney's (hippe BBA bussen), tricycles (zijspanmotortaxi, met achterop 'Jesus loves you') , shoppingmalls, mensen, enz.. Wederom een stad in Zuid-oost Azië, maar ze zijn wel allemaal anders en je verveelt je er geen moment. Manilla is misschien wel de armste stad die we gezien hebben tijdens onze trip. De verschillen tussen de rijke en arme wijke zijn enorm. Makati lijkt erg westers (vooral Amerikaans), terwijl andere wijken gewoon sloppenwijken zijn. Ook kom je hier en in de rest van de Filipijnen (te) veel westerse mannen op leeftijd tegen met een jonge Filipijnsen vrouwen. Vaak is het leeftijdsverschil tussen de 40 en 50 jaar en krijgen wij er een beetje de kriebels van..
Vanuit Manilla besloten we Coregidor te bezoeken, een eiland voor de kust van Manilla waar tijdens de tweede wereld oorlog Amerikanen en Filipijnen de verdediging voerden tegenover de Japanners. Op en rondom dit eiland zijn zeer veel slachtoffers gevallen aan beide kanten. Wel indrukwekkend om allemaal te zien en veel historie, het wat echter wel wat authentieker gemogen volgens Dennis, wat dat ook mag betekenen.. ;)
Na ons bezoek aan Corregidor wilden we eigenlijk mount Pinatubo gaan beklimmen. Echter de bedragen die ze daar voor vragen vanuit Manilla zijn zo hoog, dat was ons teveel. Op eigen houtje kon ook, echter waren we 'short on time', dus dat gingen we niet redden. De volgende dag hadden we vanuit Clark/Angeles (plaats boven Manilla) een vlucht naar Palawan. We besloten om maar een dagje Angeles mee te pikken. Mensen, doe dit niet! Wij dachten dat het in Manilla al erg gesteld was met de oude westerse toerist en het jonge grietje, maar hier zie je niets anders! Alleen maar hoeren, jonge Filipijnse chicks en oude grijze westerse mannen met een te dikke bierbuik. Dennis kreeg enorm veel aandacht toen we daar door de straten slenterden, hij mocht overal gratis naar binnen, wat een gastvrijheid!
Palawan
Onze vlucht vanuit Manilla kwam aan in Puerto Princesa, de hoofdstad van de provincie Palawan. Palawan is een langgerekt eiland aan de zuid-west kant van de Filipijnen. Het is het minst ontwikkelde deel van de Filipijnen, er wonen weinig mensen, er is veel heeel veel oerwoud en de zee is aan alle kanten te vinden. We besloten om één dag in Puerto blijven voor wat sightseeing in de regio. Dus wij scooter huren en rondtouren maar. Niet heel moeilijk, ze hebben hier vaak maar één grote doorgaande weg, dus verdwalen is lastig. Tijdens het sightseeing was het indrukwekkendste de open gevangenis die we bezocht hebben. Hier worden low, medium en high prisoners in een soort open gebied bij elkaar gezet, zo van jullie krijgen 30 hectare mooi land, maak er maar het beste van! We hebben 3 bewakers gezien en verder mogen de gevangen zich vrij begeven in dit grote gebied. Ze hebben zelfs een recreatie natuurzwembad! Je kunt je wel voorstellen, als die lui vrijkomen willen ze nooit meer weg. Naast de 'vrije' gevangen zijn er ook nog wat die vastzitten in een gesloten ruimte, daar zijn we even gaan kijken, echter kregen we een beetje het gevoel van aapjes kijken. Ze vroegen aan ons om sigaretten te kopen, zodat zij deze sigaretten konden uitdelen onder de gevangen. Huh!?
Vanuit Puerto zijn we met de bus naar El Nido gegaan. Wat een route en wat een weg! De rit duurt ongeveer 7 uur en je rijdt recht door de zeer groene jungle naar het noorden van Palawan. Ken je die reclame van Emirates dat er zo'n gast in een bus instapt en daar langs een andere reiziger plaats neemt? Die moet hier opgenomen zijn. De laatste 3 uur van de busreis gaan over een dirtroad, echt comfortabel is dat niet, maarja dat neem je op de koop toe. Aangekomen in El Nido was het deze reis helemaal waard! Wat een mooi kustplaatsje, met een relaxete sfeer! Je hebt er limestone rotsenformaties zoals in Thailand, alleen dan mooier. Dennis besloot in El Nido zijn duikbrevet te halen (SSI Open Water) en hij is geslaagd! Dennis vond het vond het geweldig, ondanks wat ruige omstandigheden onder water. Janneke heeft ondertussen in El Nido wat nieuwe vrienden gemaakt uit Duitsland en Noorwegen. Samen hebben ze een banka-boottrip gemaakt die bestond uit kayakken op de oceaan langs mooie rotsen, barbequen op een verlaten strandje, zwemmen in het heldere water en ja hoor het is gebeurd, Janneke heeft gesnorkeld! De laatste dag hebben we afgesloten in de lokale club hier (Asylium), nu dus met een beperkte kater dit verslagje typen...
Vanuit El Nido wilden we eigenlijk door naar Coron, echter een cycloon boven zee gooide roet in het eten, dus moeten we vandaag weer terug met de bus naar Puerto Princesa om daar een vlucht naar Cebu te pakken. De plannen zijn om naar Bohol te gaan. Pin ons echter nergens op vast, in de Filipijnen ben je afhankelijk van heel veel factoren om op de juiste plaats van bestemming terecht te komen en het neemt heel veel tijd in beslag. (We are running out of time you know) ;)
-
31 Oktober 2012 - 14:13
Harrie:
Nog een dikke week alvorens de laatste etappe naar ons kikkerlandje moet worden afgelegd. Als je terugkomt is het Nederlands kampioenschap schaatsen alweer achter de rug en heeft het nieuwe kabinet al op het bordes gestaan bij de koningin. Zal wel even duren alvorens jullie weer gewend zijn aan de kou, spelregels, gejaagdheid en waan van de dag. Geniet van die laatste week. -
31 Oktober 2012 - 16:54
Prter:
Ha globetrotters,
Het blijft je steeds weer verbazen hoeveel moois er op de wereld is, ben wel erg benieuwd naar alle foto's en jullie "life-verslag" Grappig te lezen dat de BBA en de rest van het vervoer op de filipijnen net zo "stipt" is als in de rest van Azie. Zo leer je het gejaagde leven vanzelf af en wordt je steeds geduldiger. Het meest indrukwekkend wat ik tot dit moment heb gelezen is wel het feit dat JIJ hebt gesnorkeld Janneke. Wat een overwinning op jezelf, chapeau.:-) Veel plezier nog samen de laatste dagen daar, en Harrie heeft gelijk, verdomme wa is t hier kou ! -
31 Oktober 2012 - 18:29
Rian:
Hoi Dennis en Janneke,
geniet nog eventjes en de groeten van al de "Gooskens"tantes!!! -
01 November 2012 - 18:57
Marjon:
Sowhey...gastvrijheid met een luchtje, je maakt wat mee tijdens zo'n trip. Maarrr... so far so good!Fijne laatste dagen en alvast een goeie terugreis!! X -
04 November 2012 - 12:12
Maarten:
Asylium, een toptent! Veel plezier de laatste dagen! -
09 Januari 2013 - 22:40
Emilie:
Hallo,
Een vraag, hoe zit het eigenlijk op vlak van dieren/insecten/'beesten' in de Filipijnen?
Deze zomervakantie ga ik naar de Filipijnen met mijn vriend. Ik ben weliswaar als de dood voor vieze grote beesten, zeker als het om slangen gaat.
Kom je zo'n omstandigheden tegen of moet je echt al diep in de bossen hiervoor gaan lopen?
Alvast bedankt bij voorbaat :')
Een toekomstige naar-de-Filipijnen-reizigster
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
